ԾՆՈՒՆԴ ՎԱՀԱԳՆԻ
Երկնէր երկին, երկնէր երկիր,
Երկնէր եւ ծովն ծիրանի.
Երկն ի ծովուն ունէր եւ զկարմրիկն եղեգնիկ:
Ընդ եղեգան փող ծո՛ւխ ելանէր,
Ընդ եղեգան փող բո՛ց ելանէր.
Եւ ի բոցոյն վազէր խարտեաշ պատանեկիկ:
Նա հուր հեր ունէր,
Բո՛ց ունէր մօրուս,
Եվ աչկունքն էին արեգակունք:
Հարցեր և առաջադրանքներ
1. Գույն մատնանշող բառերը դուրս գրիր: Ո՞րն է բանաստեղծության մեջ իշխող գույնը:
Բանաստեղծության մեջ կար վառ տրամադրություն։ Մատնանշող բառերը դրանք, խարտեաշ, հոր, զկարմրիկն։ Եվ բանաստեղծության մեջ առտահայտում է այդ ուրախությունը, կարմիր,դեղին,ոսկեգույն և նարնջագույնը։
2. Վահագնին նկարագրող պատկերները դուրս գրիր և ըստ դրանց ինքդ նկարագրիր նրան:
Վահագնին նկարագրող պատկերները՝ Եւ ի բոցոյն վազէր խարտեաշ պատանեկիկ, Նա հուր հեր ունէր, Բո՛ց ունէր մօրուս, Եվ աչկունքն էին արեգակունք: Վահագն ինձ համար կարծես իր ողջ էությամբ կրակ լիներ։ Նա համարյան նարնջագույ մազերով պատանի էր
3. Ինչո՞ւ էր Վահագնն այդպիսին (ուշադրություն դարձրու նախորդող պատկերներին և պատասխանիր ըստ դրանց):
Իմ կարծիքով Վահագնն ադպիսին էր այն պատճառով, որ բանաստեղծության մեջ շատ վառ էր նկարագրված իր ծնունդը և կարծես նա դուրս գար կրակների միջից։ Իմ կարծիքով դա արտասովոր երևույթ է։
4. Քո կարծիքով, այս ծնունդն իրակա՞ն է, երևակայակա՞ն, թե՞ ինչ – որ բան խորհրդանշող:
Ես կարծում եմ, որ սա ուղղակի առասպել է։ Նրանք այնպես են գրում, որ ընթերցողը կլանվի և սկսի մտորումների մեջ ընկնել։ ես կարծում եմ առասպել գրողը, Վահագնի ծնունդը այդպես են գրել, որ ընթերցողը սկսի հավատալ առասպելներին։ Եվ ցանկացել են, որ ընթերցողը, ինչ-որ բան սովորի այդ առասպելից
5. Բանաստեղծությունն այնպես խմբագրիր, որ կրկնվող բառեր ու արտահայտություններ չլինեն:
Երկնէր երկին, երկիր,
Եւ ծովն ծիրանի.
Երկն ի ծովուն ունէր եւ զկարմրիկն եղեգնիկ:
Ընդ եղեգան փող ծո՛ւխ և բո՛ց ելանէր.
Եւ ի բոցոյն վազէր խարտեաշ պատանեկիկ:
Նա հուր հեր ունէր,
Բո՛ց մօրուս,
Եվ աչկունքն էին արեգակունք:
6. Բարձրաձայն կարդա և՛ բանաստեղծությունը, և՛ քո խմբագրածը. Փորձիր հասկանալ` թե ի՞նչ են տալիս կրկնությունները:
ես գրեթը ինչ բանաստեղծություն կարդացել և սովորել եմ միշտ տողեր են եղել, որ կրկնվել են և երբ ես փոխեցի կարծես բանաստեղծությունը մցվեծ բառերի մի կույտով։
7. Բանաստեղծությունն աշխարհաբար դարձրու:
Երկներ երկինքը, երկներ երկիրը,
Երկներ և ծիրանի ծովը,
Ծովի երկունքը բռնել էր կարմիր եղեգնիկ:
Եղեգի փողից ծուխ էր դուրս գալիս,
Եղեգի փողից բոց էր դուրս գալիս.
Եվ եղեգի մեջից վազում էր խարտյաշ պատանին:
Նա հուր մազեր ուներ,
Բոց մորուք ուներ,
Եվ աչքերն էլ արեգակի նման:
Համբարձում Մանջոյանի բլոգ 